Verhaal 13: Diagnose: Autisme

2 April is het Wereld Autisme dag!
Een paar jaar geleden werd ik zelf gediagnostiseerd met een Autisme Spectrum Stoornis (MCDD-achtig). Als volwassen vrouw op je 28ste een diagnose krijgen is nogal een vreemde en ingrijpende ervaring.

Aan de ene kant was het een opluchting om eindelijk de juiste diagnose te weten. Op een bepaalde manier werkt zo’n diagnose ook als de sleutel van een geheimtaal. Ineens kon ik mezelf makkelijker begrijpen en accepteren, maar ik kon ook de wereld om mij heen makkelijker begrijpen, omdat ik wist welke vertaalslag ik moest toepassen tussen mijn beleving en de beleving van neurotypische mensen. Zelfs als ik andere mensen nog niet helemaal begreep, dan kon ik in ieder geval het wederzijds onbegrip beter begrijpen.

Tegelijkertijd is een diagnose krijgen erg ingrijpend en onregelend. Ik ging met andere ogen naar mezelf kijken en voortdurend probeerde ik erachter te komen wat er allemaal een symptoom was en wat er allemaal ‘van mezelf was.’

Daarover gaat dat verhaal over die zoektocht naar de grens tussen diagnose en mens.

Ik ben heel benieuwd hoe andere mensen omgaan met het krijgen van een diagnose, ofwel van jezelf ofwel van iemand in je omgeving. Hoe heb jij dit verwerkt? Vertel het ons in de comments want we horen graag ook jouw verhaal!